دو مرد در کنار دریاچه ای مشغول ماهیگیری بودند. یکی از آنها ماهیگیر باتجربه و ماهری بود؛ اما دیگری ماهیگیری نمی دانست. هر باری که مرد باتجربه ماهی بزرگی می گرفت، آن را درون ظرف یخی که در کنار دستش بود می انداخت تا ماهیها تازه بمانند؛ اما دیگری به محض گرفتن یک ماهی بزرگ، آن را به دریا پرتاب می کرد. ماهیگیر باتجربه از اینکه آن مرد ماهیها را به راحتی از دست می داد بسیار متعجب بود. بنابراین پس از مدتی از او پرسید: « چرا ماهیهای به این بزرگی را به دریا پرتاب می کنی؟ ». مرد جواب داد: « آخر ماهیتابه من کوچک است. » آن مرد فقط کافی بود که به جای از دست دادن ماهیهای بزرگ، برای پختن آنها یک ماهیتابه بزرگ تهیه کند. ما نیز گاهی همانند ماهیگیر ناشی بسیاری از فرصتهای خوبی را که برایمان فراهم می شود از دست می دهیم؛ فقط به این خاطر که توکل به خدا و اعتماد به نفس کافی نداریم. خدای مهربان هیچ گاه چیزی را که شایسته آن نباشیم به ما نمی دهد. پس اگر فرصتی برایمان فراهم شد، باید با توکل به او و افزایش اعتماد به نفسمان از آن فرصت استفاده کنیم.
منبع: ماهنامه « جوانان امروز »