چندیست مثل ثانیه ها لنگ می زنم،
هی بیخودی به هر که شود زنگ می زنم.
تنهاتر از همیشه شدم؛ مثل یک اسیر.
زورم نمی رسد؛ به قفس چنگ می زنم.
« آرش شفاعی »