هزار سال من و آرزوی دیدن تو.
نشسته ام به کلافی پی خریدن تو.
به هر دو حال پر از اضطراب و آشوبم.
حکایتیست عجب دیدن و ندیدن تو!
دوباره شاعری من در این چمن گل کرد
در آرزوی نگاهت، به شوق چیدن تو.
نوشته ای که می آئی زمان مردن من.
در آستانه مرگم پی رسیدن تو.
بچش مرا؛ که به جوش آمدم، سپس پختم.
بچش؛ که پخته شدم در پی چشیدن تو.
کلافه می شوم از رفتن و نیامدنت.
گرفته حالم از این ناگهان پریدن تو.
« امیر عاملی »