آمده باد،
از سمت آسمان،
تنها برای نوازش من.
اگر نبودم،
هیچ گاه نمی آمد.
چقدر مهربان!
چقدر بخشنده!
رو به دیوار داد می زنم:
« کنار برو.
بگذار باد بیاید. »
« نیلوفر شهسواریان »