هنوز می شود
« زیستن » را صرف کرد
در یک مشت خاک باران خورده
و قطره های سرد شبنم،
روی صورت گل رز.
هنوز می توان جاری شد
مثل آب
و راهی گشود
از میان تخته سنگها،
به سوی دریا.
« سدرا محمدی »