دلم افسون شده ناز و اداته؛ می دونی؟
و پریشون شده برق نگاته؛ می دونی؟
رها کن رو شونه هات گیسوی شاعر کشتو.
به بلندای شب یلدا موهاته؛ می دونی؟
کفتر دلم می خواد رو بوم قلبت بشینه.
تو براش دونه بپاش؛ هی تو هواته؛ می دونی؟
وقتی می بینی منو، بی انصاف، آهسته برو!
دلی رو که بردی از من زیر پاته؛ می دونی؟
دوس دارم هی ببینم قامت رعنای تو رو.
عینهو سرو چمن قد و بالاته؛ می دونی؟
نگیر از من، گل من، نگاه مهربونتو؛
که دلم عاشق اون باغ چشاته؛ می دونی!؟
می گیره از این و از اون دوباره سراغتو
طفلکی دل، عمریه که چش به راته؛ می دونی؟
نمی خوام جاری رو لبهام بشه اسم تو دیگه؛
آخه دل شکسته از جور و جفاته؛ می دونی؟
« عبدالرسول میرکیانی »