موضوعات
آخرین ارسالها
همهآرشیو
- بهمن 1402 3
- خرداد 1402 2
- بهمن 1400 1
- بهمن 1399 2
- اردیبهشت 1398 23
- فروردین 1398 83
- اسفند 1397 44
- بهمن 1397 54
- مرداد 1397 7
- تیر 1397 7
- آبان 1396 1
- فروردین 1396 1
- اسفند 1395 9
- بهمن 1395 7
- آبان 1395 2
- مهر 1395 2
- اسفند 1393 3
- بهمن 1393 4
- دی 1393 5
- آذر 1393 12
- آبان 1393 6
- خرداد 1393 4
- اردیبهشت 1393 4
- فروردین 1393 3
- اسفند 1392 5
- دی 1392 38
- آذر 1392 7
- آبان 1392 1
- مهر 1392 8
- شهریور 1392 11
- تیر 1392 20
- خرداد 1392 6
- فروردین 1392 67
- اسفند 1391 2
- بهمن 1391 10
- شهریور 1391 23
- مرداد 1391 33
- تیر 1391 23
- خرداد 1391 80
- اردیبهشت 1391 36
- فروردین 1391 14
- اسفند 1390 162
- بهمن 1390 112
- دی 1390 45
- آذر 1390 117
- آبان 1390 109
- مهر 1390 44
- شهریور 1390 88
گنجهای « قارون »
« قارون » پسرعموی « موسی (ع) » بود و عالمترین فرد بنی اسرائیل. او علم کیمیا می دانست و با همین دانش کاری کرده بود که بیشترین نقدینگی ممکن را داشت. در قرآن کریم آمده است که فقط برای جا به جا کردن کلیدهای گنج او چندین پهلوان زورمند لازم بود و در بعضی تفسیرها گفته شده که 60 شتر برای این کار نیاز بود. هر چه ثروت « قارون » بیشتر می شد، دلبستگی او به این ثروت نیز افزایش می یافت تا جائی که وقتی « موسی (ع) » از او زکات خواست، نه تنها آن را پرداخت نکرد؛ بلکه زنی را اجیر کرد تا جلوی جمع به پیامبر تهمت بزند و به این ترتیب، جلوی درخواستهای بعدی « موسی (ع) » را بگیرد؛ اما آن زن در لحظه آخر، خودش را از وسوسه طلا نجات داد و در میان جمع منتظر گواهی داد که « قارون » قصد ترور شخصیتی « موسی (ع) » را داشته است. « موسی (ع) » که از دست او به خشم آمده بود به زمین دستور داد که او و گنجهایش را ببلعد و چون دیگر به زمین دستور توقف نداد، گنج « قارون » هنوز هم در دل زمین روان است.
منبع: دو هفته نامه « دانستنیها »