موضوعات
آخرین ارسالها
همهآرشیو
- بهمن 1402 3
- خرداد 1402 2
- بهمن 1400 1
- بهمن 1399 2
- اردیبهشت 1398 23
- فروردین 1398 83
- اسفند 1397 44
- بهمن 1397 54
- مرداد 1397 7
- تیر 1397 7
- آبان 1396 1
- فروردین 1396 1
- اسفند 1395 9
- بهمن 1395 7
- آبان 1395 2
- مهر 1395 2
- اسفند 1393 3
- بهمن 1393 4
- دی 1393 5
- آذر 1393 12
- آبان 1393 6
- خرداد 1393 4
- اردیبهشت 1393 4
- فروردین 1393 3
- اسفند 1392 5
- دی 1392 38
- آذر 1392 7
- آبان 1392 1
- مهر 1392 8
- شهریور 1392 11
- تیر 1392 20
- خرداد 1392 6
- فروردین 1392 67
- اسفند 1391 2
- بهمن 1391 10
- شهریور 1391 23
- مرداد 1391 33
- تیر 1391 23
- خرداد 1391 80
- اردیبهشت 1391 36
- فروردین 1391 14
- اسفند 1390 162
- بهمن 1390 112
- دی 1390 45
- آذر 1390 117
- آبان 1390 109
- مهر 1390 44
- شهریور 1390 88
کله « ولتر » بوی قورمه سبزی می داد!
« ولتر » یکی از مهمترین فلاسفه و نویسندگان فرانسه در قرن 18 میلادی؛ یعنی عصر روشنگری، بود. وقتی او در پروس بود، شاه پروس دو ریاضیدان را از فرانسه به آن جا کشاند. روزی آن دو ریاضیدان در حال مشاجره بر سر یکی از قوانین « نیوتن » بودند که پادشاه وارد دعوا شد و طرف یکی از آنها را گرفت. « ولتر » به تندی با ریاضیدانی که مورد حمایت شاه بود به بحث پرداخت و او را مغلوب کرد. سپس هجونامه ای بلندبالا درباره استدلالهای بی پایه و اساس آن ریاضیدان نوشت و برای پادشاه خواند. پادشاه از شنیدن آن تا صبح از خنده روده بر شد؛ ولی از « ولتر » خواست آن را جائی چاپ نکند. « ولتر » به ظاهر پذیرفت؛ اما به زودی آن را چاپ کرد و بدین ترتیب غضب شاه شعله ور شد. « ولتر » به فرانکفورت گریخت؛ ولی در آن جا مأموران شاه او را دستگیر کردند و از او خواستند کاغذهائی را که شاه طلب کرده بود و باید پیش « ولتر » می بود بازگرداند. « ولتر » آنها را به کتابفروشی سپرده بود و کتابفروش هم به خاطر خرده بدهی ای که « ولتر » به او داشت، آنها را برنمی گرداند. « ولتر » چند روز اسیر مأموران بود تا اینکه بالاخره یک روز کتابفروش راضی شد و نزد او آمد. « ولتر » هم معطل نکرد و سیلی ای به گوش وی نواخت. یکی از مأموران شاه که از جایگاه و شخصیت « ولتر » آگاه بود برای آرام کردن کتابفروش، به او گفت: « آقای من! کسی به گوش شما سیلی زده است که یکی از بزرگترین انسانهای جهان است. »
منبع: دو هفته نامه « دانستنیها »