طبق ماده 5 قانون زمین شهری مصوب 22/ 6/ 1366 هجری شمسی، اراضی دایر زمینهائی است که آن را احیاء و آباد نموده اند و در حال حاضر، از آن بهره برداری می کنند و به عبارتی: 1- مالک بالفعل دارد. 2- در آن، عمران و آبادی یا کشت و زرع صورت گرفته و آثار عمران و آبادی در آن موجود است؛ چه در حال کشت باشد و چه در حال آیش.