زمین سبز

راه حلّهائی برای آلودگی پلاستیک

زمین سبز

راه حلّهائی برای آلودگی پلاستیک

منظور از « مال منقول » و « مال غیرمنقول »، چیست؟

 

در « حقوق فرانسه » که متأثر از « حقوق رم »، است، این اصل مطرح بود که اصل در « اموال »، « غیرمنقول بودن » می باشد و « مال منقول » فرعی است؛ زیرا « اموال غیرمنقول » در اختیار اشراف و نجیب زادگان، بود و سایر اموال، در اختیار عموم مردم، قرار داشت. بنابراین، در گذشته، تنها، « اموال غیرمنقول »؛ مثل زمین، بود که ارزش داشت؛ در حالیکه « اموال منقول » دارای ارزش زیادی، نبودند. در حال حاضر، این اصل به عکس خود، تبدیل شده؛ یعنی اصل در « اموال »، « منقول بودن » است؛ مگر آنکه وصف « غیرمنقول » در آن، احراز شود. ماده 12 « قانون مدنی » « مال غیرمنقول » را تعریف کرده است: « « مال غیرمنقول » آن است که از محلی، به محلی دیگر، نتوان نقل نمود؛ اعم از اینکه استقرار آن ذاتی باشد یا به واسطه عمل انسان؛ به نحوی که نقل آن مستلزم خرابی یا نقص خود مال یا محل آن شود. » بر اساس این تعریف، مهمترین وصف « مال غیرمنقول » وضعیت فیزیکی « مال » است که غیر قابل جابجائی است. فلذا، زمین و آن چه به زمین، متصل است - مثل ساختمان و درخت - « غیرمنقول » است. البته باید در نظر داشت که قانونگذار در موارد خاصی، « مال منقول » را « در حکم مال غیرمنقول » تلقی کرده است. این « اموال » گرچه ذاتا، « منقول » هستند؛ لیکن قانونگذار بنا به مصالحی، آنها را در زمره « اموال غیرمنقول »، قرار داده که « غیرمنقول حکمی » نامیده می شوند.

با شناخت « مال غیر منقول »، « مال منقول » نیز، مشخص می شود و آن عبارت است از « مال »ی که نقل آن از محلی، به محلی دیگر، ممکن باشد؛ بدون اینکه به خود یا محل آن، خرابی وارد شود. مطابق ماده 19 « قانون مدنی »: « اشیائی که نقل آن از محلی، به محلی دیگر، ممکن باشد بدون اینکه به خود یا محل آن، خرابی وارد آید « منقول » است. »